Asmalımescit'te bit pazarına düşmüş
etiketsiz, bezirganlarca satılır
iki bin beş
ne üstü kalmış ne altı.
eski halini ararda bulamaz
güzelim çınaraltı
Zaman unutmuş beni
Dostlarım, arkadaşlarım
Kan bağlarım,
Hayallerim umutlarım herşeyim
Bir toz zerresi kadar umursanmazım
Ben bile inanmıyorum yaşadığıma
Ay eski renginde değil
kırlangıçlar gelmiyor artık bağıma bahçeme
uzun gagalı leylekler uzaktan bakıp geçiyorlar
bulutların arasında
çakalları gördükçe
topraklarımın üzerinde.
Sana
ben seni nasıl sevdim bilirmisin
uzaklarda iken
yalancı bir tebessüm dudaklarımda
Benim adım orta direk,
Soframıza et ne gerek,
Bitecek bir gün diyerek
Borç içinde yaşıyoruz.
Halimize aldırmazlar,
Yine şiir akşamlarındayım
Acım çok.
Kime anlatsam derdimi
kime haykırsam.
Nasıl döksem içimdeki zehirleri
Gün be gün beni öldüren.
Sanki Nazım Hikmet in günlerini yaşıyorum. Zindan dan Mehmed’e mektupları yazar misali.
Dünya bana zindan oldu ondan mı.
Ne sana kendimi acındıracak bir kelime yazarım ne de sığınacak bir liman olduğunu bu amansız fırtınanın uzağında.
Tüm çabalarım fırtınayı uzaklaştırıp pırıl pırıl bir güneşin aydınlattığı bir limanda tekrar gözlerine bakıp seni sevdiğimi gözlerimden okuma imkanını sana verebilmektir.
YOKMU?
Ey Sevgili,
Hicran açtı, güller soldu,
Gönül bahçem viran oldu.
Şu aşk yok mu?
Gözlerimi kapatsam
bir an seni düşünsem yanımdaymışçasına
Açsam gözlerimi
yanımda bulsam.
Rüyadan uyanır gibi sana sarılsam.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!