Adam dediğin çalar çırpar atar tutar
Bulduğunu arkaya bakmaz anında yalayıp yutar
Zora gelmez çaktırmadan yan gelir yatar
Kolaysa durmaz saldırır çamurda taklalar atar
Senden bir yol olurmu olmaz be adam
Bendeki yaralar derin sarılmaz oldu
Akan kanlarım damardan durmaz oldu
Geceler gündüze uzun varılmaz oldu
Bu nasıl yaşamdır çekilmez oldu
Alim içim ehlibeyt yasıyla doldu
Gelmedin bir türlü asırlar oldu
Yoksun yanımda boş kalbim dolmuyor
Gözlerim kapalı canım sabah olmuyor
Gündüzler hep karanlık güneş doğmuyor
Hani kuşlarla senden haberde gelmiyor
Ayılmaz hergün sarhoş hergün ayyaş
Bu benim gariban zavallı gönlüm
Ayrılığı uzun tutup şu kalbime serpme keder
Güller diktim uğruna konda bülbül etme heder
Volkan gibi yanıyorum gelde söndür gönlümü yeter
Kara toprağa zaman yol aldı durmaz gider
Dönde bitsin hasret ömür geçip boşa biter
Mapus damlarına güneş vurmuyor
İdamım verilmiş canlar titriyor
Ana bacı gardaşlarım ağlıyor
Senin o günsüsüz,senin o bahtsız,senin o güneşin neye yarıyor
Vurun zinciri gidelim artık
İdam ağacı beni bekliyor
Araya engel koydun göstermediğin yüzünü
Bir yar sevdim ona verdim bütün özümü
Bırak yakamı düşürme ayrılığın nar közünü
Ne derdin var kahbe felek güldürmezsin yüzümü
Güzelliğinin resmini kalbime kazıdım bulamadım
Oturdun yüreğime aşık oldum atamadım
Yaşadığım efsaneyi kimseye açıpta anlatamadım
Aşık olmak zormuş arzuladım saramadım
Hala yoksun bulupta yanında olamadım
Adını koyamadığım uzaktaki ulaşılmaz sevgilim
Ne söyleyim deli gönlüm anlamazlar halımızdan
Bir güzele vurulmuşuz acımaz ayırırlar cananımızdan
Ciğerlerimiz parçalanır kanımız çekilir canımızdan
Heryanımız akrep dolmuş ısırırlar dörtbir yanımızdan
Dinlemezsin sende gönlüm çekiyoruz yar acısın
Gönül avunurmu çizdiğim hayal olan resimlerinden
Umut ışıkları vururmu kalbime o güzel sölerinden
Aşık olupta fışkırırmı volkanlar gibi derinden
Ğüneş doğarmı karanlık gecelerime parlayan gözlerinden
Rüyalarımda yaşatıp adını terler içinde sayıkladığım
Dokunamaz kıyamazdım sığdıramazdım gökteki bulut gibi yerlere
Sert esti kahbe rüzgar savurdu acımadan habersiz ellere
Yağmur olup damla damla döktü bilmediğim göllere
Yedi cihanı alemde kaptırdım gidiyor bilinmez sellere
Orhan memik kaybetti yas tutsun söyleyin şakıyan bülbüllere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!