birde bu taraftan es ey hayat
kalbimi taşıdığım yönden
anılarıma dair iyi ne varsa al
hiç olmayan misketlerimi çal
birde sol yanımı yak ey hayat
küle çevir hiç oynamadığım sokakları
hasret rüzgarları yüreğimi temizlerken
gönlüm her sevgiye haset etmiş
bir akşam üstü güneş kızıllığında
saçıma ak düşürdün baş belası
vurulacak güvercine vermişim sevdamı
eziyet görecek halka emanet etmişim
bir tutam sevgiyle geleyim
anasız çocukların nazıyla
gül kokmak için güle bezendim
ayrılık çökünce sineme
baş gösterir can sızılarım
tabiblerden değil senden
Bu sevda burada biter diyemezsin
yağmurlarda, kışlarda kalbimde saklarım
içimdeki fidesini göz yaşlarım sular
bir anne şefkati ile ansızın yoklarım
işim bitti ben gidiyorum diyemezsin
usta ordan bir acılı bana
yüreğimi canımı ruhumu yaksın
biraz daha ağlamaklı
biraz daha sitemkar yapsın
içine tuhaf bir çile
tuhaf bir neden koy
Gelgitler ile dolu
Hayatımın dönüm notasında
Uzandığım her dal
Elimde kalırken
Ne çok muhtacım sana
Hep bir tarafım eksik
Yokluğun yüreğimi tırmalarken
Umut denen heves ruhumu terk ederken
Kalbim ufuklarında hep eksiklere sevdalı
Anlamsız çelişkilerle dolu ömrüm
Benden her an sevdalar dilenirken
kararan gecenin
en tenha vaktinde
kızgın kum tanelerine
gümülen çığlıklar
her nefesinde içine
dert çeken mazlumlar
Bu nasıl bir tuhaflıktır
Anlamadım gitti
Birkaç yıldır bedenime yük
Kalbim bu kadar pervasız
Beynim bu kadar umursamaz
Ne gönlümden bir şey ne anladım
kararmış sokakların en sonundayım
loş olan tüm sokak lambalarını geçtim
ardımda birçok açık kapı bıraktım
önüme yükselen ey duvar
ne açık kapım kaldı ne de loş ışığım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!