Orhan Dölen Şiirleri - Şair Orhan Dölen

Birgün gidecek olursam,elimi arkama atıp,sallana sallana giderim.
Bir gün gidecek olursam,bir kayısı ağacı alırım yanıma,bir badem, seyretmesi bile serinlik veren,bir söğüt ağacı alırım yanıma.
Dumanı üstünde bir ekmek alırım.herkes ekmek yer ama,herkes bilmez ekmeğin kıymetini.yolculuk bitince,hadi geçmiş olsun diyen bir arkadaş,gittiğin yerde ne var oğlum diyen bir nine,bizde gençtik,bizde böyleydik diyen bir dede alırım yanıma.helal olsun be,biz gidemedik sen git diyen bir abi.
Bir kangal köpeği alırım yanıma,hoyrat çılgın bir at,deli gibi öten bir kanarya.çukurovanın sarı sıcağını götürüm yanımda,erzurum un ayazını,antepin baklavasını,çorumun leblebisini,rizenin çayını,karadenizin hamsisini alırım.
Gencebaysız yol çekilmez,alırım bir iki kasetini yanıma,biraz neşet.bir besmele alırım yürekten,arkasına üç kulhü,bir elham.bir selamun aleyküm,bir vay gardaşım,bir nerelerdesin aslanım sen.bir gidene yollar çatal çatal,yolun açık olsun,sağ salim git gel,varınca bizi ara merakta bırakma alırım.bir tas su alırım arkamdan dökmeye.istanbulun gürültüsünü,denizin kokusunu,ankaranın taşını gözlerimin yaşını alırım.aydın efesini,denizli horozunu,düğün halayını,memleketin alayını alırım yanıma.
Hiç kimselere söylenmemiş,açılmamış,zarf gibi yüreğin içinde bir karasevda götürürüm.bir gitsin bakalım ne olacaksa,bir davullu zurnalı asker,şafak sayan devremi götürürüm.bayram sabahı namazdan sonra çıkarım yola,bütün mezarlıkları ziyaret edip.

Koysun yaprağını dalından ayrı
Feryadıma yeşil bağlar ağlasın
Kimse ağlamazsa anamdan gayrı
Ağlayanlar yalan ağlar ağlasın

Kırklarla birlikte cümle veliler

İnsanın işi ters gitmeyegörsün
Belası Bağdat tan gelir vesselam
Kırk yiğit bin ırgat kendini yorsun
Allah ın dediği olur vesselam

Boşuna gürledin boşuna yağdın

Bu ellerde rızkın kesilmiş artık
Yaban ellerini yurt edin ağla
Hanemiz virandır üstümüz yırtık
Taştan yatağını sert edin ağla

Kuyumuz kazılmış hep alttan üstten

Hep bir yerden mahkum ettin kendine
Gemileri yakamadım sayende
Bir ihtimal getirip te punduna
Kör talihi yıkamadım sayende

Yaralarken beni hiçi hiçine

Şu ömür dediğin hesaplı günü,
Saydıysan ne alâ, saymadıysan vay!
İnsanın adını yaşatır ünü,
Yaydıysan ne alâ, yaymadıysan vay!

Güldürme zalimi, hem de zorbayı,

Herkesin derdi bir tatlı fırsatya
Elime geçmeden eridi gitti
Hasret çınar oldu vuslat papatya
Yeşerttiğim umut kurudu gitti

Neyi tutsam kırık ne yapsam yarı

İbret-i alem için ağlar mezartaşları
Anlatır hikayelerin en şahanesini
Bizim gözümüzdeki timsahın gözyaşları
Buluveririz hemen işin bahanesini

Alan satan omazsa bütün pazarlık kocar

Yokluğunla şaşırdım canım Allah a gitti
Ben ağlaya ağlaya sanki arşa ulaştım
Yoruldum aramaktan artık dermanım bitti
Bırakmıştım bak tekrar sigaraya bulaştım

Ceketi alıp çıktım vurdum kendimi yola

Şu dünyanın minnetini kim görmüş.
Sûr üflenir elbet o da yıkılır
Yaşayıp da muradına kim ermiş?
Sen gidersin, ben giderim. O kalır!

Zengine de fakire de yok rahat