Orhan Doğan Şiirleri - Şair Orhan Doğan

Orhan Doğan

gece sakin,karanlık hüzün
dili yok,yokluğunun
yokluğunun,dili yok.
gece sensiz,gece sessiz,
ben kimsesiz...
ağır bir boşluk sol yanım, sus-ma

Devamını Oku
Orhan Doğan

gün şafağa vurdu, kendini
horozlar öttü,
rüyalar bitti
ben, kalkmadım
akşamdan kalmışım,
sensiz

Devamını Oku
Orhan Doğan

gözlerinde, hep hüznümü okuyacağım.
ey gözlerini, yüreğime ayna yapan,
bütün bedenime yansıyan yansıma.
hep böyle, serseri geceler mi yaşayacağım
gün bitti,
gün bitti,

Devamını Oku
Orhan Doğan

deniz durgun bu akşam
tekneler,hafiften yalparıyor
ferayi çalıyor bir yerlerden
ve birileri kafa demliyor
değirmenlerde aşıklar,sarmaş dolaş,
seyre dalmışlar kenti ve de geleceklerini

Devamını Oku
Orhan Doğan

Ayrılık vakti,
Mavi tren sirenleri
Ve uğurlama
Hüzün hakim peronda
Hava ağır,
Kara bir bulut gibi

Devamını Oku
Orhan Doğan

konuşabilsem
ah,bir konuşabilsem,kendimle
gözlerinle,
yüreğimle,
seninle...

Devamını Oku
Orhan Doğan

sonbahar çaldı kapıları
yağmur bulutları
ağaçlar yaprak döküyorlar,
altın sarısı,yapraklar
yeşilden mahrum

Devamını Oku
Orhan Doğan

Gözyaşlarım getirsin,istemiyorum seni
Telgraf telleri,
Telefon ahizeleri,
Mektuplar,
Ve hatta gözlerinin rengi denizin,
Herhangi bir yerinden,kayıp bir haberci şişe,

Devamını Oku
Orhan Doğan

akdenizin kızı,
sezar ın prensesi,
ege nin sevgilisi,
sarı saçlım,deniz gözlüm
sevgilim...

Devamını Oku
Orhan Doğan

herkesin bir yarası vardır,
ya irin olur içeri verir,
ya da
çiban olur dışarı...

sonra

Devamını Oku