gece sakin,karanlık hüzün
dili yok,yokluğunun
yokluğunun,dili yok.
gece sensiz,gece sessiz,
ben kimsesiz...
ağır bir boşluk sol yanım, sus-ma
gün şafağa vurdu, kendini
horozlar öttü,
rüyalar bitti
ben, kalkmadım
akşamdan kalmışım,
sensiz
gözlerinde, hep hüznümü okuyacağım.
ey gözlerini, yüreğime ayna yapan,
bütün bedenime yansıyan yansıma.
hep böyle, serseri geceler mi yaşayacağım
gün bitti,
gün bitti,
deniz durgun bu akşam
tekneler,hafiften yalparıyor
ferayi çalıyor bir yerlerden
ve birileri kafa demliyor
değirmenlerde aşıklar,sarmaş dolaş,
seyre dalmışlar kenti ve de geleceklerini
Ayrılık vakti,
Mavi tren sirenleri
Ve uğurlama
Hüzün hakim peronda
Hava ağır,
Kara bir bulut gibi
konuşabilsem
ah,bir konuşabilsem,kendimle
gözlerinle,
yüreğimle,
seninle...
sonbahar çaldı kapıları
yağmur bulutları
ağaçlar yaprak döküyorlar,
altın sarısı,yapraklar
yeşilden mahrum
Gözyaşlarım getirsin,istemiyorum seni
Telgraf telleri,
Telefon ahizeleri,
Mektuplar,
Ve hatta gözlerinin rengi denizin,
Herhangi bir yerinden,kayıp bir haberci şişe,
akdenizin kızı,
sezar ın prensesi,
ege nin sevgilisi,
sarı saçlım,deniz gözlüm
sevgilim...
herkesin bir yarası vardır,
ya irin olur içeri verir,
ya da
çiban olur dışarı...
sonra
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!