Orhan Çakay Şiirleri - Şair Orhan Çakay

ANNECİĞİM

Denizlerden daha derin,
Yaz yelinden daha serin,
Cennet olsun senin yerin,
Benim canım anneciğim!

AĞLAR GİBİ

Bir hüzün var yüzünüzde,
Başınız karlı dağlar gibi.
Zamana direnen çimen gözlerinizde,
Elemli ırmaklar çağlar gibi…

BİLEN YOK

Kırmızı gül seven çok,
Kır çiçeği soran yok.
Oysa ki kır çiçeği,
Dikensizdir bilen yok.

HAMİNNE

Ne güzeldiniz,
Çok özeldiniz bir zamanlar,
Kırışmadan cildiniz…

Sabah kalktım ayaz olmuş,
Penceremin camı donmuş,
Kuru dala serçe konmuş,
Yatam dedim yatamadım.

Kimse görmez, kimse duymaz,

Hani seninle kumdan kaleler yapacaktık,
Dalgalarla yıkılmayan.
Ne kum kaldı, ne deniz, ne de puslu maviliklerimiz.

Hani seninle saman çöpleriyle bir dünya kuracaktık,
Üflesek de dağılmayan.

Kaçtığım mazinin esiri oldum şimdi ben.
Her hülyalı günün kahrında yapışır ruhuma bir el.
Arkasından sürüklendiğim, saçlarına takıldığım sen
Ödeşme günü yakın, aşk en büyük bedel.

Çakılıp kaldım bu sessiz diyarlarda kimsesiz ve tek.

BİHABER

Sağır sultan da duydu, ehli cahil ne haber?
Bir sen kaldın cihanda, Hak dininden bihaber…

10 Nisan 2001

HAYAT BU

Seher vakti serinlikte,
Gül yaprağına tutunmuş
Bir çiy damlasısın sen,
Ha düştü ha düşecek.

Bazen şiir yazmak;
Zincire vurulmuş kelimeleri
Derin, dar, loş bir kuyudan
Çekip çıkarmak gibi…

Bazen şiir yazmak;