Orhan Bozdağ Şiirleri - Şair Orhan Bozdağ

ben
kimi zaman hayat denilen oyunda kayıplarım vardır
kimi zaman küçük düşler kurar büyük yanlızlıklar söylerim.
kimi zaman hayallerim kırılır. ama kendi 'düş'ün ağlamaz bilirim
ben
kimi zaman sessiz bir şair. kimi zaman çığlık çığlığa bir sokak delisiyim. avazım çıktığı kadar severim kimi zaman. kimi zaman içimden nefret ederim

Seni bu aksam her zamankinden çok özledim
çünkü hiç elimi tutmadın bugün
bakmadın gözlerime ask dolu
ve gülmedin o tatlı gülüşünle bana
yapay bikac tebessümün vardı sadece..

seni seviyorum
o kadar içimden o kadar haykırarak söylüyorum ki duyma sen
o kadar tek başımayım ki duymazsın zaten
ve son sözlerim aslında bunlar belkide
sensizlikten birazdan ölürüm yaşayamam bilirsin

uykum var
ve ellerim kağıtla sevişmeyi özlemiş kaleme hasret
kokunu bilmediğimden onsuz olabiliyorum da
sesini duymadan.çok zor gülmek

avuç dolusu umudum var
ve bir kaç küçük mutluluğum
ve biraz gözyaşım
vede hatıralarım...

senden ve sensizlikten arta kalanlar bunlar

bir sabah
kasvetsiz
oğlene doğru uyanılmış birazcık
geceden kalma hafif alkol
biraz nargile dumanı
bolca izmarit..

keşke bi kaç yudum bişeyler olsa
içsem içsem içsem ve sarhoş olup ömrümün sonuna kadar öyle kalsam
alkol değil illa
unutturacaksa herşeyi
her şey olabilir.
su bile

Tarifsiz bir yanlizlik icimde
Kendime yabancilasiyor gibiyim
Cumlelerim gitgide uzuyor
Anlamlarini yitirerek
Kelimelerim saga sola sacilmis
Kavanozu kirilmis boncuklar misali

bir kar tanesi bul..
yüreğinde olsun
ama kaybetme
avuçlarına al
sıkma onu. güneşi görsün
erimesin ama..

senin en güzel yanındı benim olman
görüyordum ya gözlerinin içi gülerken bana
mutluydun o kadar biliyordum ya
çok seviyordum işte o zaman

senin en güzel yanındı benden gitmen