Biliyorsun küçüğüm
Sende büyüyeceksin.
Zamanla hayatı anlamaya
Çalışacaksın.
Kader denilen o kelimeyi
Solmayan bir çiçeksin gönlümde
Seni her düşündüğümde kokladığım
Arayıp ta bulamadığım düş gibisin
Anlıyorum, sen benim için ulaşılmaz birisin.
Varlığınla hayat bulan bedenim
Seni her gördüğüm anda,
Farkındamısın, bir şeyler oluyor bana.
Sanki kelimeler düğümleniyor boğazımda
Konuşamıyorum.
Nedenini ise hiç sorma
Belki de seni seviyorum.
Gidişin,
Fırtınalar koparmıştı yüreğimde
Kızgın bir volkan misali
Her an patlamaya hazır.
Sıcaklığın yakardı içimi
Sen, yokluğuna alışamadığım
Tek insandın.
Acılarımı, sevinçlerimi paylaştığım
Bu şehirde.
Belli ki, bir şeyler vardı
Sana karşı duyulan
Sensiz geceler, korku verirdi bana
Uyuyamazdım sabahlara kadar
Seni sayıklar dururdum
Ta ki, güneş doğana kadar.
Ayrılık saati yaklaştığında
Gitme diye bağırırdım arkan sıra
Herkes gitmeli,
Bir tek sen kalmalıydın
Bu şehirde.
Senin için yapmak istediğim
Çok şey vardı geçde olsa.
Zamana yenik düştüm biliyorum
Umutlarımın sona erdiği anda
Seni tanıdım farkında olmadan.
Değişen ne olabilirdi hayatımda
Sana bağlılığımdan başka.
Artık geceleri uyuyamaz oldum,
Seni senle yaşamaktı
Dileğim,
Bu satırlar da değil.
Sana ihtiyacım olduğu
Anlarda,
Yanımda olmanı isterdim
Ellerimin arasından kayıp gittin
Sadece seni düşündüğümü
Bildiğin halde.
Bir şey söyleyemedim
Belki de,
Hakkım yok diye düşündüm.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!