Meğer elimde kalan kof dostluğun posası,
Görülmedi hiçbir zaman vefasızlığın böylesi
Yirmi birinci asra özgü bir komedi, hulâsası
Hicvim, yıllar yılı dost bildiğim dostcukların
Bendeki kalp yarası
Ben insanım
Çağlarda yankılanır sesim
Kalplerde titrer hissim
Boş bakan gözlerde neferim
Kolayda esinti, zorda yelim
Sen ve ben, kara ve deniz
Ufuk çizgisinde kesişti bedenimiz
Birimizin rengi mavi diğeri kara
Ufuklarda buluşur bulutlarda yüzeriz
Yağmurda buluştu ortak yazgımız
Şairim, imgedir benim harcım
Başka türlü pişmez benim mizacım
Her an, her yaşta insana muhtacım
İnsan, her dönemde baş tacım
Şiir, şairin keseri
Sessiz ölümler vardır, sıradan,
Bir gün yaşında.
İlk günü ağıt,
Sonrası hesap-kitap.
Bir varsın bir yoksun,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!