Ormara,Pakistan'da beraber çalıştığım Orhan Çıplak'a ithafen yazılmıştır.
Sn.Orhan Çıplak'ı 1999 yılında kaybettik. Mekanı cennet olsun...
Bir rüyaydı geldi geçti,
Tam üçyüzaltmışbeş gün bağrını deşti,
İşte geldin gidiyorsun,
Ver elini öpeyim Orhan Baba.
Mendireğin taşı toprağı oldun,
Kepçenin içinde bir yıl her işe koştun,
Gözyaşların dalgalara karıştı, anlamını duydum,
Ver elini öpeyim Orhan Baba.
Seni anlatmaya sözcükler yetmez,
Değerini anlamaya bin liman fayda etmez,
Şu garip Ormara'dan gitmeden,
Ver elini öpeyim Orhan Baba.
Aşkına kırkiki yıl çalıştığın,
Bu mesleğin uğruna saçlarını ağarttığın,
Limanlar sana ağlıyor, duyuyor musun?
Ver elini öpeyim Orhan Baba.
Fikirlerinle ışık, sevginle bize babasın,
Mütevazi yaşamında anılar senle yaşasın,
Bizleri sakın unutma,
Ver elini öpeyim Orhan Baba.
(Ormara,Pakistan - 14/08/1995)
Fahrettin Hakan AnsenKayıt Tarihi : 10.7.2015 22:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sn.Orhan Çıplak tüm STFA'nın gönlünde "Baba" lakabıyla anılan muhteşem bir insandı. STFA'ya 42 yıl hizmet verdikten sonra en son görev aldığı Ormara,Pakistan Şantiyesi'nden 1995 yılında emekli olarak ayrılan Orhan Baba'ya ithafen yazdığım şiirdir. Bu şiir STFA Köprü dergisinin Ekim 1995, 22.sayısında yayınlanmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!