bitmeyecek sandığım bir aşkın
külleri kaldı avuçlarımda
ve şimdi
gözlerin bile yetmiyor
yaşadığımı sanmaya..
resmini çiz yüreğime gözyaşınla
ve başla anlatmaya küçüğüm yalnızlığımı..
esir düşerken bedenim bu hüzünbaz gecelere
canımın nasıl yandığını..
yokluğunun açtığı yaraları anlat bana küçüğüm..
paramparça olmuş yüreğimden arta kalanları..
evet
işte gidiyorsun
ve biliyorum dönmeyeceksin
eşkiya bir hüzün basıyor
yüreğimin son sığınağını
bakma bana
tenimi esmerleştiren güneş
dudağımı çatlatan rüzgar
güneşe nispet
bedenimi ıslatan yağmur
rüzgara inat
yaprağını dökmeyen bir gelinciksin sen
kaç yıl oldu sesini işitmeyeli
gözlerinde durmayalı
doyasıya
kaç yıl oldu sevdiğim
koynunda görmüyeli sabahı
kokundan uzak kalalı
korkular kuşandım geceyarıları
çığlık çığlığa uyandım uykulardan
ayak sesleri duyuluyordu sokaklarda
herkes bir şeylerin peşindeydi,
ben seni arıyordum
mutluluğu sorsalar seni anlatmaya hazırdım ama
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!