bir garip Orhan'ım ben sevgi için yaşayan
şiiri yüreğine binbir dertle taşıyan
ve bu yalan dünyanın tatlı gülüşlerine
aldırmadan sevmenin özlemiyle tutuşan
seneler bir su gibi akıp ta gider iken
zalim dertler gönlümü yakıp ta gider iken
bir şarkı yazıyorum
aşka ve sevgiye dair
ama söyleyemiyorum
çünkü bu şarkı bana
eski günlerimi hatırlatır
Elimde,bembeyaz bir kağıt
Ve bir kalem
Saat gecenin iki buçuğu
Açılır yüreğimin kapıları
Uçsuz bucaksız bir ülkeye
Ve derin bir anlam sarar bakışlarımı
Yıldızların,kalbimde darmadağın
Sonbahar gibiydi o sitemkar sözlerin
Ve yüzümde izi vardı o son pişmanlığın
Önce saatlerce dansettim hayalinle
Sonra da sonbaharla küllenip durdum
Ben sana "içimde sevda ol" dedim
"Beni bırakıp ta terket" demedim
Ben sana "dünyama güneş ol" dedim
"Kapkaranlık bir gece ol" demedim
Ben sana "içimde bahar ol" dedim
Derken,
Bir çiçek çıktı karşıma
yaprakları yaralıydı
ve kırılmıştı dikenleri
kir pas içindeydi
Önce yanlızlığı bitir içimde
Sonra ateş olup onu tutuştur
Hasretinle geçen kış günlerini
Senli baharlara yaza dönüştür
Kırılsın her gece feleğin çarkı
Allah nazarlardan saklasın seni
Mutluluklar senin olsun Elif'im
Bütün mutluluklar sarsın içini
Şansın da hep açık olsun Elif'im
Güneş gibi doğdun şu gönlümüze
Gençliğimin en güzel şarkısı söylenirken
Ben de bir şarkı olup söylenmek istiyorum
Ömrümün o en taze yıllarını yaşarken
Mutlu bir yuva kurup evlenmek istiyorum
Benim de bir karım ve sıcak bir yuvam olsun
Telaşlı bir denizdin hüznün kıyılarında
Yaşamak kollarına bırakmışken geceyi
Avare bir gecenin sessiz karanlığında
Sabaha çıkarmaktı görevin bu şiiri
Martı sesleri miydi içinde sabahlayan?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!