Hasretinle çok ağladım
İçin için yandı bağrım
Gece gündüz seni andım
Neler çektim ah bir bilsen
Yüreğimde bir sızı var
Aşk peşinde koştu durdu
Bin bir tatlı hayal kurdu
Beni yerden yere vurdu
Ah bu gönlüm,ah bu gönlüm
Yıllardır bir eş aradı
Ah ettikçe yüreğimde gizli bir yer kanıyor
Sanki kalbim ateşlere düşmüş gibi yanıyor
Bunca yıl ınlettin yine,gönül seni arıyor
Hala seni dertlerine,deva olur sanıyor
Ahını duyurma sakın ellere
Düşürürler seni,sonra dillere
Dokunma sahibi olan güllere
Alem duyar,bakamazsın yüzlere
Aşkını anlatma,sakın ağyare
Güneş can verirken,ufukta sessiz
Bir kan deryasına dönüşür deniz
Sahiller kararır,kaybolur her iz
Hüzün dolar içim,akşama doğru
İnerken ruhlara,gecenin kahrı
Ne baharı isterim ne akşam güneşini
Arar dururken gönül,kaybettiği eşini
Unutmak öyle zorki,terkedip gidişini
Arar dururken gönül,kaybettiği eşini
Söndürmek için kalpte,ayrılık ateşini
Sularında yüzdüğümüz
Hep el ele gezdiğimiz
İsmimizi yazdığımız
O sahili arıyorum
Hayattan zevk aldığımız
Arzular eridi zaman içinde
Ümitler yok oldu,geçti seneler
Bilki son arzusun,şimdi kalbimde
Yanıp tutuştuğum,yalnız geceler
Izdıraplar yankılanır sesimde
Aşka hasret şu gönlüme,coşkun seller gibi aktın
Yıktın bak gönül bendimi,başıma ne işler açtın
Yetmez gibi çektirdiğin,beni hep yalnız bıraktın
Yaktın güzelim sen benim,şu viran kalbimi yaktın
İçimdeydi hep hayalin,sen ise çok uzaktaydın
Aşkı ben senle tattım,ilk aşkımsın sen benim
Senden başka kimseye,asla gönül vermedim
Seninle mutlu oldum,sensin benim her şeyim
Seni bir gün görmesem,bilsen nasıl özlerim
Sevgini bir sır gibi,hep içimde gizledim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!