Umutsuzluk çaresizlik var deli yürekte
Olmayan şeylerin acısı yakıyor insanı
Adalet isteyenler bile vurmuşken kelepçe
Hiç hak etmediğimiz halde çektik hicranı
Başladığımızda hayat yapmışsa hile
Ne oldugunu bilmeden ilerlemek karanlıkta
Işığa muhtaçsın, ama bakmıyorsun arkana
Gün agarmadan erer mi acep farkına
Yağmurdan sonra gökuşağına varmak gibi
Tam adım atacakken insanın aklına gelir
Tutuldum kaldım bitirdin beni
Ervahı ezelden bırakmışlar olmuşum deli
Keşke görme şansım olsa bir kez seni
Gözlerime bakmamanı söylerdim
Hasretinle yanıp dururken
Kırgınım,yorgunum usandım kendimden
Neden böyle biriyim üstelik hiç istemeden
Çözemedim bıktım usandım herkesten
Ne çiçek yaşadı ne gonca güle yazık oldu
Bir kere yıktınmı gururu gerisi istemeden gelir
Yıkıldım bittim ama artık neye yarar
Bu gözler ansızın hep seni arar
Yalnızlığın melodisi bu yürekte çalar
Güneşi bilmem ama karanlık yakındır bize
Bir adam düşünün, hep kaybeden
Mutluluğu başka yerde aramak yalanmış
Buna çok amansızca kandım
Bu dünyada sevenlerin kalbini yâr kırarmış
Gayrı ben artık bahtsız olduğuma inandım
Kapanmıyor gözlerim bilemiyorum vakti
Bütün keşkeler çıkıyor agzımdan istemeden
Artık rüyalarımada gelmiyorsun sevgili
Görebilseydim seni sorardım neden?
Bu gurbet illerine düşüren nedir?
Yüregim paramparça içimde sensizlik var
Istırap çektim günlerce cihan oldu bana dar
Belki yanan gönüle bir gün düşer kar
Sen gittinde ben sana kal diyemedim
Halbuki ne zor şeymiş seni sevmek
Satırlara başlamak bilhassa zor geliyor
Henüz açmamış leylakların rengi var içimde
Sözler,sözler albayım bana ufak sırlar veriyor
Meğer ne tutarsızmış düşlerim kendime
Sukûtuhayal içindeyim soranım olmaz
Seni istemiştim oysa tüm ruhumla
Hayaller kurmuştum uçsuz bucaksız umutlarla
Yüregimdeki acıyı dindirmeyen yaşlarla
Tutmak isterdim güzel ellerini.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!