Örgütsel bir suçtu seni sevmek

peronlarını yakan neron bendim sevgilim
kendime gelmeyi de yakarak r’aylarına kadar yakıldım

çekiyorum kahrının tespihini teşbihler gölgesinde
kendime sana benzeterek
susuyorum bitmeyen suskular uçurumunda
ucu ucuna yetişen bir ipin aşk cambazı olunca
gidişlerin bitmiyor…

bahtıma yamaladığın vuslat güllerinin dikenleri batıyor sineme
bunca buncanın içinde ertelenmiş hasretlerim yücelir aşk yüzüne
örselenmiş kalakalışların sularında ıslanır usum
uslanır her halim senden sonra eklediğim sözcüklerde

pusuda bekleyen bekleyemediklerim vurulur senden
kanar aşk

örgütsel özlemlerini yazar yazgı kendi duvarına
tutuklanır tutkum
artık gönlünün hücresindeyim
zarlarıma kadar biyolojik istemlerim depreşir

bedili ödenmiş eskizlerin yüreğinde yürür sol yanım
yanar aşk

gitmenin geleceği asla yok
ama gelmenin bin bir dünyası var
ister aşk

maskesi düşer düşlerimin
görünür aşk
sistemin sülünlerine karşı mecnun olur aşk dirilişim
direniş ister aşk
en anlamlı sözcüklerin baş harfine meftun olur isyanım
hilelerimin kirişini kırar bahtsızlık
haberi yok aşkın
haber ister aşk
vazgeçmediklerimde kalır bütün kalışlar
gelişini ister aşk
ister aşk
ister işte.