Örgü Şiiri - Kadir Bıyıklı

binlerce pencere açsam kavuşmaz hiç bir/i güne
duvarlarımda s/aklı akıl dışı düşlerim
ışığın geçtiği yerden kuşbakışı gün/yüzüm
boynu bükük r/engini çalamam günebakan ben
aklımda kanat çırpmaları ve kanat yağmurlarına d/önerim
uç… uç… uç…
çağıl çağıl a/kar seslerle
s/uç… s/uç… s/uç…
dönen özgürlük kuşları tepemde dönen b/en deliliklerim
öpüversem yürekleri kurulmaz darağaçları hiç bir/i güne
ve lifleriyle telef olmaz ağaçların ardından b/ağlananlar
b/ağlanmak… çıkmazlarda penceresiz duvar önü aklım /nerde
alkımlara boğulurum kupkuru gökyüzünün altında yağmur ben
gönül/gözüm toprak kokusuz sağanak ulaşılamayan deniz
ah… çocuklar i/çimde sabırla büyütüp sakladığım
dokunamadığım s/açlarını okşayamadığım
yılkı atlarımın terkilerindeki çocuklar
sayısız gün/eşlerim yeryüzlerim
kapalı d/emirler her birinde düşlerim s/aklanır suçsuz
ben şimdi çığlıklar boğarım
g/ereksiz duvar dibine süpürdüğüm kelimeler
y/ağarsa giderken ben bütün karanlıklar
s/aklanın penceresiz duvarlardan
güneşi g/örsün g/özleriniz…