- ÖRGü Şiiri - Yorumlar

Okur,çok şey bekler şair’den,şiirinden.
Acaba bu son denemesinde ne yazmış? Bu merak konusu ile okumaya geçer.Şiir,benzer izleklerden birini barındırıyor olsa da ötekilerden ayrık bir özgünlükte olmalı,başka şeyler söylemelidir.
Tekdüze yaşamını alt üst eden,kanını kaynatan ,yüreğini sızlatan,doğasını ve sevmesini yeniden yeniden yaratıp dönüştürmesini sağlayan durumlara dokunmalıdır.
Bu istem sıra dışı değildir.Yaşanılanların anlatılmasıdır ve böylelikle okurla bir köprü oluşturulmasıdır.
Şairler öteki insanlardan daha şüphecidirler,daha etkilenen/etkileyen yapıya sahiptirler.Daha duyguludurular.Daha çokturlar,daha yalnızdırlar.
İsmail ÖZMEL miydi ,Şairler Böyle Sever,diyen?
Evet,böyle severler.
Bu kez ÖRGÜ başlığı altında işleniyor konu.
Gündelik yaşamın monotonlaşan ritmi içine giren aykırı her şey devingenliği başkalaştırmaya yetiyor .Bir bakıma bu etmen,kurcalamaktan geri duramıyor yaşamı.
Durum böyle olunca…
Şiir aynasının görüntüsüne örgü düşmüyor saltça;aşk nesnesi de olağanın tam karşıtı olarak ve belki de yaşamın boyutlarını zorlayarak yer alıyor.

Şairin işi değildir yaşamı yorumlamak.
Onun içinde yer tutan olgulardan herhangi birini karıştırıp bozmak ve içinden çıkılmaz durumda okura bırakmaktık dizeleri.
Her şeye us erdirmeyi bilen bu gönül işçisinin elbette sınıtlarını zorlamasına karşın gizine eremediği gerçeklikler de olacaktır.
‘’….
Ters örgüyü kim icat etti? ‘’

Şeklinde finale düşürülen bu ‘sözde soru’ işleyişindeki bilmezlikten gelme oyunluluğunun şiire ironik bir hava kattığını söyleyebilirim.
Değişik yerlerinden kırılabilen yaşamlarımızın güzel’le olunduğu sürece onarılabileceği de başka bir gerçek.
‘’ Batan günle birlikte
Usulca iniyorsun tutsak ömrüme ‘’
Söylemi ve düşündürdükleri akıp giden günlerin bir getirisi olarak iç huzuru ne güzel de ortaya koyuyor.

Yine kendi biçemini yineleyen Naime Öğretmenim , özgünlüğü asla yadsınamayan bu şiirinde sağlam ilmekler çektiğini söyleyebilirim.

Kutluyorum.
Nicelerine.Erdemle.

Naime hanım,
çok zarif simgelerle, çok güzel bir şiir okudum kaleminizden.
Yer yer, sevda yanığı sözcükler, yer yer de, incecik sitemler vardı.
Bu şiirde algıladığım duygu ışığında, yorumumu, 2008 yılında yazdığım aynı başlıklı bir şiirimle noktalamak istedim:
ÖRGÜ
'Birlikte bir mutluluk örelim 'dedik,
Bâzı şeyleri eksik görmüşüz..
Bilmiyorum, hangimiz 'şiş', hangimiz 'yün'üz,
Yanlışlıkla hep 'lâstik' örmüşüz;
İki ters-bir düz...

Teşekkürlerim, saygım ve sevgimle efendim,
Ünal Beşkese

şiir bir yanı vaybe dedirtiyor bir yani böyle kısa olmamalıydı diyor ... nicelerine slm ve saygılarımla tam puanla listemde

Tesbih tanesine dizilmiş özlemler… sitemler… ve… mükemmel bir final.
Şiire dair çok şeydi mısralarınız.

Kutluyorum sevgili Naime hanım.
Paylaşımınız için teşekkürler.

''Lütfen bağışla beni Tanrım
Çok oldum ama
Ters örgüyü kim icat etti…''
İşlerin tersine dönmesi üzüyor insanı ve onun için de sormak sorgulamak gerekiyor ters işlerin gidişatını.Bu durumu kişiselden öte toplumsal olarak düşünürsek hele bölgesel -ortadoğu- olarak düşünürsek vah halimize demeden edemiyoruz.Çünkü ortadoğunun ulusları biz dahil sormayı sorgulamayı sevmeyen bireylerden oluşuyor.Hal böyle olunca...
''İnsanlar bukalemun
Nasıl da uyuyorlar araziye ''oluyor...
Zaten ne geliyorsa başımıza bu yüzden geliyor.
Anlam yüklü şiirinizi okumaktan çok mutlu oldum Naime Hanım.
Kutluyor saygılarımı sunuyorum.

Umudunu özünde en kıymetli bir cevher gibi saklayan, sakındıran ince bir yaşam felsefesinin, sevgiyle perçinlenen kıvrak bir anlatımıydı güzel şiir.
Tebriklerim ve sevgilerimle.

Öyle günlerden geçiyoruz ki.... Gün, ahsız ve de günahsız geçmiyor... Hemen herkesin içinde, kırgınlık ve kızgınlık hakim. İnsan insana güvensiz, bakışlar huzursuz ve mutsuz. İncir çekirdeğini doldurmayan nedenlerle patlamalar yaşıyor toplum.

İşte bir örgünün ters yüzü bu... Ki asıl yüzün değeri ve güzelliği daha netleşiyor böyle bakınca. Aynen dediği gibi şiirin,

'Ve iyice kararmadan aydınlanmaz ufuklar
Bir çıra yak karanlığıma yar…'

Umutları tüketmemek gerekir her şeye rağmen.

Çok anlamlı mesajlar yüklü harika bir şiir. Kutlarım kaleminizi ve yüreğinizi Naime Özeren Hanım. Selam ve sevgilerimle.

Güzel bir eser yürek sesiniz daim olsun

Gün/ahsız geçmiyor
Günler bilinmezlere gebe
İnsanlar bukalemun
Nasıl da uyuyorlar araziye
Bilirim
Bulanmadan durulmaz sular
Ve iyice kararmadan aydınlanmaz ufuklar
Bir çıra yak karanlığıma yar…....................//
Benim naçizane gönlümce,o tip insanlara;yani gırtlağına kadar günahlara bulaşmış,kötülüğü kendine ilke edinmiş,kimin kayığına binerse onun şarkısını söyleyen,asalak yaşamayı seven çıkarcı insanlara verdiğim ad,'Dünya insanı'.
Hani derler ya,'gemisini yüzdüren kaptandır'.İşte o tip kaptanlar,hemen uyum sağlarlar.Araziye göre renk,kılık değiştirirler.Yani bukalemun gibi..
Birde bir eli taş altlarından hiç çıkmayan,bir eli de hep vicdan terazisinde olan insanlar vardır ki onlar;bazen isyan eder,baş kaldırır,bazen de çaresizliğin girdabında çırpınır,incir çekirdeği içerisinde inzivaya çekilir,kaderine isyan eder.Aslında tüm kuşkusu;günahsız,hayata yine de umutla bakabilen insanların da, yarınlarında sukutu hayale uğrayacak olmaları,bedbaht olmaları..Yine o hep güzel yazan maharetli kalemden su gibi akıp giden,duygu ve anlamıyla okunması hoş, övgüye şayan güzel bir şiirdi.Değerli Naime Öğretmenimi ve bu anlamlı şiirini gönülden kutluyorum..

Selam ve saygılarımla..

iyi ki sevda var.