Orgsn mafyası(oragan lafını geçiren kan)

üstündekilere kokusu siner
bu kıvılcım içimdeki şeytannı ateşler

çıkardı içindekileri önüme atı
bir baykuş gibi yüzüme çığlık attı
öyle vahşi öyle yavaş koşturuyordu ki atı
bu ateşten güneş bu kokuyla sarhoş oldu
doğudan battı

saygı dolu gemiler ve gümüş minareler
yaşama inandırdı bizi
biz bilirdik ki yaşayan ölmez asla,terk eder dünyayı
böyle kabullendik inkarı
lakin yaşamda yokmuş ölümde
sadece değişiyor aydınlıkta nesneler
karanlıkta kalıyor gölgeler

tutuldu nufkum,nefsim çicekte kar
öyle şiştiki kanla organım
bu gece bana bütün vücüdlar dar