Organometin Üçlemesi Şiiri - Kemter Abdal

Organometin I – “Derinin Altında Yazı”

Nefesimden bir kelime düştü,
vücudum onu yara sandı.
Tenim, cümlenin altını çizdi —
kanla.

Bir parmak izi kadar kısa,
ama bir ömür kadar kalıcı.
Ben artık harf değilim,
okuyanın derisiyim.

---

Organometin II – “Yutulan Harf”

Dil, kendini ısırdı.
Tadında bir anlam buldu,
ama yutamadı.

Midemde hâlâ bir kelime büyüyor.
Beni içeriden yazıyor.
Benim ölümüm, onun son satırı olacak.

---

Organometin III – “Kendini Silen Metin”

Bu satırı oku.
Şimdi geri dön.
Ne okuduğunu hatırlamıyorsun, değil mi?

İşte bu:
yazı kendi hafızasını reddetti.
Okumak, silmekti.
Sen, benim belleğimde bir boşluksun artık.