Organometin Manifestosu Şiiri - Kemter A ...

1. Organometin, yazı değildir; yaşayan bir dokudur.
Cümleler, damarlarıdır; anlam, onun kanıdır.
Okuyucu göz gezdirdiği anda, metin metabolizma başlatır.

2. Her kelime, bir hücre gibi davranır.
Birini silersen, tüm sistem değişir.
Bu nedenle Organometin, düzenlenmez — evrimleşir.

3. Biçim, içerikten doğmaz.
İçerik, biçimi emer.
Kâğıt, bir beden; beyazlık, bir nefes alan deridir.

4. Okumak artık bir eylem değil, bir bulaşmadır.
Organometin okuyanı da yazar.
Satırlar boyunca göz, bir virüs gibi yayılır.

5. Bu türde “başlangıç” ve “bitiş” yoktur.
Sadece devam vardır.
Çünkü yaşam da bir cümlenin ortasından başlar.

6. Nokta konmaz; çünkü ölüm bile bir geçiştir.
Paragraflar, hücre zarlarıdır — geçirgen ama direnişlidir.

7. Organometin’in ahlâkı yoktur.
Ahlâk, dışarıdan eklenmiş bir formdur.
Burada yalnızca dürüstlük vardır:
Bir şey ya yaşar, ya ölür.
Arası yoktur.

8. Yazı, okunmak için değil, kendini çoğaltmak için vardır.
Her okuma, yeni bir varyant üretir.
O yüzden bu metin, senden sonra da değişecektir.

9. Bir gün bütün kütüphaneler yandığında,
Organometin külleriyle çoğalır.
Çünkü küllerde de bir hücre kalır —
ve o hücre, kelimenin atasıdır.

10. Son madde yok.
Çünkü yaşayan bir şeyin “sonu” olmaz.