Organlarım Şiiri - Mehmet Çelik

Deri ile hisseden Göreviyle mesteden Almayan varmıdır Bu sunduğu hisseden Organlarım bir lutüftur İnançsıza bir atıftır Daha da inanmazsa Bu nasıl kaçıştır. İnandım inanıyom. Çok şükür buna diyom. Şayet organım olmasaydı. Nasıl yaşardım diyom. Gözü ile göreni Kulak ile duyanı İnkar eder miyim Hizmet eden organı Mevlanın donattığı Yaşam için var ettiği Yarı yolda bırakır mı Kulu için var ettiği Çelik’im şükrediyor Organlarım hep var diyor Organ eksik olsa dahi Şükrederim her an diyor