Eskidenmiş organik aşklar. Şimdi gsm gürültüsünde,msn görüntüsünde, kanserli bir hücre olmuş aşk.Yok öyle sevgiliye mektup yazıp da bir ay postacı yolu gözlemek. Çevirdin mi numarayı, çıkmalı sevgili karşına. Yada msn den yazmalı, hele birde webcam varsa... Ne gerek var parklarda bahçelerde buluşmaya, çiçekle böcekle uğraşmaya. Çevrimiçi olmak yeterli,onlıne olmak yada.Çevrimiçi ortamda kaptım bende, gözlerinden virüsü.Ve sesinle yayıldı, tüm benliğime. Her sabah ctrl-alt-delet yapıp, yeniden başlat diyorum hayatı. Ama nafile.Gözlerimi açtığımda, gözlerin beliriyor ekranımda. Silmeyi beceremedim seni bir türlü, ve zamanla alıştım seni sensiz yaşamaya.
Bazen düşünüyorum da. Seninle evlenseydik, beyaz eşya masrafımız da olmazdı.Ne radyo alırdım, ne televizyon. Seni dinleyip, seni izlemek varken, doya doya. Buzdolabına da gerek yok, çünkü zaten aç kalırdık. Senin yanından kaldırıp da, kimse işe gönderemezdi beni. Benimle aç kalmayı kabül edermisin, diye yapmıştım zaten evlilik teklifini.Ve sende “hayır” demiştin. Gülerek.
Keşke, bunlarsız bir ortamda tanısaydım seni. Sana mektup yazsaydım, bekleseydim günlerce, ve mektubunla aşkı öğrenseydim. Keşke ben seni, organik aşklar döneminde sevseydim.
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
günümüzdeki aşkları çok güzel anlatmışsınız.eskidenmiş söylediğiniz şeyler. çok beğendim. yüreğinize sağlık.. arayııııııı açmayalımmm:))))))))))
senin çevrimiçi olma ihtimalini sevdim
mıhlandı gözlerim ekrana
sabaha kadar nickini bekledim
hayınsın..bir türlü çıkmadın karşıma..
selam ve muhabbetle.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta