Örencik Köyünü özledim Şiiri - Yusuf Tuna

Benim ilk görev yerim olan,
Örencik köyünü özledim.
İnceğiz karşısına gelen,
Örencik köyünü özledim.

Dağ kekiği toplar kokardık,
Gücek'ten baraja bakardık.
Yürüyüp Çakmak'a çıkardık,
Örencik köyünü özledim.

Üzüm incir toplayıp yerdik,
Gölden balık tutalım derdik.
Arap Apıştı'ya giderdik,
Örencik köyünü özledim.

Gelirken Güvenir'i gördük,
Gezerek Körteke'ye vardık.
Bazen dağdan kuli toplardık,
Örencik köyünü özledim.

Ara sıra köyden tezerdik,
Bir çam gölgesine uzardık.
Mehmet Turan ile gezerdik,
Örencik köyünü özledim.

Balıklar için yem tavlardık,
Bazen kuşları kovalardık.
Dağda kara tavuk avlardık,
Örencik köyünü özledim.

Bazen köyden dışa kaçardık,
Bazen aşağıya geçerdik.
Köy kahvesinde çay içerdik,
Örencik köyünü özledim.

Zamanı okula adardık,
Okuldan kahveye giderdik.
Kara Ali'yle söz ederdik,
Örencik köyünü özledim.

Köylüye fikir danışırdık,
Eyüp Akbaş'la tanışırdık.
Muhittin Can'la konuşurduk,
Örencik köyünü özledim.

Yusuf orman dağların süsü,
Örencik Yörüklerin hası.
Bütün köylüyü kısacası,
Örencik köyünü özledim.