Ordumillet Destanı Şiiri - Ahmet Çiçek

Kahramanlık meydanında ordu millet nefer nefer
Başkumandan halk başında, başlar sefer yürür Ömer

An olur can vatan olur, meydanlara akar millet
Tank tüfekle gelse n’olur, şahadete koşar millet

Titrer gafil, inler yer gök, salalarla tekbirlerle
Ecdadın izinde bu kök, dik yürü sen dik ilerle

Hainlere yurt ne gerek Anadolu haram size
Maske takke düştü tek tek, indi şamar ensenize

Vatan neymiş millet neymiş, gördü dünya gördü âlem
Kim korkakmış kim değilmiş, destanını yazdı kalem

Şehidim sancak bizde artık, nöbetteyiz meydan meydan
Uhud’dan bir öğüt aldık, okumuzu çektik yaydan

Kefen bizim cebimizde, korkumuz yok ondan bundan
Şehidinin selamı var, Ankara'dan İstanbul'dan

Ay yıldızım dalgalan sen, şehidimin arzusu bu
On beş Temmuz şahit olsun bizimdir hep Anadolu

اوردوملت دستانى

قهرمانلق ميداننده اوردوملت نفر نفر
باش قوماندان خلق باشنده، باشلر سفر يورور عمر

آن اولور جان وطن اولور، ميدانلره آقار ملت
تانق توفنكله گلسه نولور، شهادته قوشار ملت

تيترر غافل، ايڭلر ير گوك، صلا لرله تكبيرلرله
اجدادڭ ايزنده بو كوك، دیك يورو سن دیك ايلرله

خائنلره يورت نه گرك آناطولی حرام سزه
ماسكه تاقيه دوشدی تك تك، ايندى شامار اڭسه ڭزه

وطن نه ايمش، ملت نه ايمش، گوردی دنيا گوردی عالم
كيم قورقاقمش, كيم دکلمش، دستاننى يازدى قلم

شهيدم سنجاق بزده آرتیق، نوبتده يز ميدان ميدان
"احد"دن بر أوگوت آلدق، اوقومزی چكدك يايدن

کفن بزم جبمزده، قورقومز يوق اوندن بوندن
شهيديڭڭ سلامى وار، آنقره دن استانبولدن

آی ييلديزم طالغه‌لان سن، شهيديمڭ آرزوسی بو
اون بش تموز شاهد اولسون، بزمدر هپ آناطولی