Orduma Selam Şiiri - Ahmet Öztürk 3

ORDUMA SELAM

Selam olsun, büyük Türk Ordusuna!
Sahip çıktı, çıkıyor namusuna.
‘’Devlet-i ebed müddet’’ vurgusuna:
Can, baş feda edip; verilmelidir.

Peygamberin ocağıdır, bu ocak.
Dünya durdukça, ayakta duracak.
İnmedi, inmiycek bu kutsal sancak.
Düşmanın inine, girilmelidir.

Mehmetçiğim susma, haykır adını.
Çelikten kuş ol, kaldır kanadını.
Cümle vatandaş; erkeği, kadını,
Zulme halat gibi, gerilmelidir.

Yaralarım taze, hala kanıyor.
Düşen her fidana, can dayanmıyor.
Vakarı; acziyet, taviz sanıyor!
Kalleşler yurdumdan, sürülmelidir.

Ezelden, ebede Türkün Ordusu,
Hakkın sığınağı, küfrün korkusu,
Boşa çıktı yine terör kurgusu,
Hainin defteri, dürülmelidir.

Şimdi çıkmış, inkâr eder gerçeği.
Görmez, gırtlaktaki kanlı bıçağı.
Amerika, Avrupa’nın köçeği,
Bu yanlışa karşı, durulmalıdır.

Analardan akan, bak kanlı yaşa!
Başına dikilen, bak mermer taşa!
On sekiz, on dokuz, bak şu genç yaşa!
Şehidimin kanı, sorulmalıdır.

Garibin yetimin, hakkı yeniyor.
Terörist kalleşe: ‘’Sayın’’ deniyor.
Millet uçuruma; sürükleniyor,
Bu haksız ittifak, kırılmalıdır.

Bir satılmış güruh, otağı yıktı.
Halk kardeşliğine, kör kurşun sıktı.
Ne oldu da idam tatile çıktı?
İlmek boğum boğum, burulmalıdır.

Şüheda kanından, millet yasından,
Namerdi ayırıp, halkın hasından,
Bozkırın, yaylanın; tam ortasından;
Kardeşlik gülleri, derilmelidir

Millet meclisine, Çankaya köşküne,
Ulaşsın bu feryat, ses ver düşküne,
Birlik olun, birlik Allah aşkına!
Nevzuhur bu fitne, kırılmalıdır.

Ozan Hadi’m der ki:; canda canımsın.
Onurum, şerefim, asil kanımsın.
Yüceltirim seni, güçlü yanımsın.
Heybetinden dağ, taş; yarılmalıdır.

28 MAYIS 2010 CUMA
00:58 ANKARA