Ordayım Ana Şiiri - Zahide Eskici

Meydan okur gibi didindim durdum
Dermanım kalmadı zordayım ana
Oy dedim yumruğu sineye vurdum
Tükenmiyor közüm, kordayım ana

Bir sağa bir sola çevirip vurdu
Çıkmaz sokaklara canı savurdu
Hayatın cilvesi yaktı kavurdu
İçin için yandım hardayım ana

Kırk yamalı oldu gönül dergahım
Gün gelir duyulur Mevlaya ahım
Göklerden inecek bilinsin şahım
İçerim kan ağlar zardayım ana

Keşke çocuk olsam kolunda yatsam
Sevginin hasını yeniden tatsam
Dertleri, tasayı tümüyle atsam
Özlemim o güne, ordayım ana

Üç günlük dünya da yüzüm gülmedi
Aykız'ım feryatta kimse bilmedi
Dert pazarı kurdum biri gelmedi
Demedim kimseye ardayım ana