ORDA KAL AY ABAA ORDA KAL
Ne kadar doğru bilemem; ben O’nun yalancısıyım.
Mahalleden muzip bir kadın anlattı:
Bizim burada bir kadının kocası ölmüş. Fukaralığın gözü kör olsun: kocası gündüz işte, cumartesi pazar mesai de. Yârin, yavuklun ölünce yuğ çekilecek, yakım yakılacak değil mi? Kocasını bir gece görüyor. Kadın ne söylesin de ‘Kocasını nasıl da seviyormuş. Ağlamktan telef oldu kadıncağız.’ desimler.
Başlamış sayıp dökmeye:
‘A benim Hasan’ıııım!
Yanıma gelirdiiiii, yatağa çekerdiii!
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta