ORDA KAL AY ABAA ORDA KAL
Ne kadar doğru bilemem; ben O’nun yalancısıyım.
Mahalleden muzip bir kadın anlattı:
Bizim burada bir kadının kocası ölmüş. Fukaralığın gözü kör olsun: kocası gündüz işte, cumartesi pazar mesai de. Yârin, yavuklun ölünce yuğ çekilecek, yakım yakılacak değil mi? Kocasını bir gece görüyor. Kadın ne söylesin de ‘Kocasını nasıl da seviyormuş. Ağlamktan telef oldu kadıncağız.’ desimler.
Başlamış sayıp dökmeye:
‘A benim Hasan’ıııım!
Yanıma gelirdiiiii, yatağa çekerdiii!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim