Çaresizliğin tanımını çaresizlikle tanımlamakmıydı acaba benim derdim..
Günün aydınlığında gökyüzünede ne oluyor bu kararmalar niye.. kıyametmi yoksa oooff.. gece erken indi desene yüreğime..gecenin zoru ne.. neden yıldızlar hep kayıyor kayboluyor ömürlerimi bitti..acaba benidemi aynı son bekliyor bitiyormuyum sessizce ooofff
Ne garib bir duygu içimdekidemi bitecek.. yoo sensizliğin sessizliğinde kaybolmak olmamalı kaderim benim..Kim ısıtacak titreyen yüreğimi.. yoo kana kana içmek varken yokluğunun her anını mahrum kalmakda neyin nesi..dalgın gözlerimle resminde kaybolmayacakmıyım.. ıssız odamın paralayan mumu sönecekmi..yüreğimin tek yolcusu ömrümün hanında kalmak varken kaderemi teslim oldun yoksa..
Sensizliğin karanlıgına sabır ekiyorum umut tohumları serperek
Gidişinden arta kalan hüzün gözyaşı ve umut sabır ağacının kökü dalları budakları umut,
sevemedim gecelerin sessizliğini,sevemedim zamanın hızla akışını sen olmayınca,sensizliğin yerini doldurmaya çalışan yalnızlığı sevemedim, sevemedim sınırları uzaklıkları seni benden aldığından,sevemedim gündüzlerin beni zapdetmesini, hayatın acımasızlığını.
Rüzgarları fırtınaları sevdim kokunu getirir diye. Denizleri sevdim ucsuz bucaksız git git bitmez umut dolu..
Hasret türkülerini sevdim seni beni anlatıyor diye çaresizce sevdim sevdim...
Neyleyim güzel gözleri senin gözlerin olmadıkca.. Neyleyim soguk geceleri sıcaklıgın gizemin olmadıkca..
Neyleyim ruyayı gercekde sen olmadıkca..Neyleyim dünyayı gözlerim yaş oldukca..
Neydi bizi bizden koparan ayıran..yollarmıydı kullarmıydı sevdanın masumluguna inat kültürlermi inançlarmıydı bizi kabullenmeyen sürgüne yollayan sevadamızı
Neydi bizden istenen olmazsa olmazların esiri olmakmıydı çaresizce
Neydi bizden istenen ömür ırmagında sabır ve umudun intiharı mıydı faili meçhul olmamızmıydı
Neydi bizden istenen hayal dünyasında nefes almamızmıydı sadece sesiz düşünmemizmiydi
Kaderin kurduğu dar ağacına inat Umudumu Bahara erteliyorum yüreğimin isyanına inat
Razıyım sahte gülücüklerine.. zehirden damlalarda olsa gözleriminden akan. İlâcım olmasanda bu gizli yaranın derdinle yaşatanısın sen..
Ak düşen saçlarımda,aynalara küskünlüğümde sevdanın tarifsizliğinde rüyaların renksizliğinde,ruhumun taa derinliklerinde sırsın saklısın sen hep orda kal toprağa inat..
Zamanın aleyhime gecmesine ragmen hislerim sensizlikte, her nefeste yeşerecek bu can sag oldukca
Kayıt Tarihi : 7.8.2008 13:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İmdat Çakmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/07/orda-kal-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!