Orda Kal Şiiri - Fatma Adıgüzel

varlığında yokluğun çekiliyor da
yokluğunda yokluğun hiç çekilmiyor.”
mesela telefonun ucundaki sessin
ara sıra yüzünü lütfedip karşımda oturansın
Bir katkın yok ruhsal dünyama
Mutsuzum mutsuz olmasına da
Diyorum ki yine de sen kal orda
Öylece dur
Hayatımın biR kenarında
Öylece dur kaybolma sakın.

Biraz klişe de olsa:ne senle ne sensiz.
Anlıyor musun?

Yokluğunda yokluğun?
Ses yok soluk yok
Yüzün yitip gitmiş
Her sabah yalnızlıklarım katlanarak artmış
Umut hiç yok…
Yooo kabulüm değil
Sen her an gidebilir de olsan
Kal oracıkta
Küçük bir delikten içeri sızan ışık gibisin
Karanlık dünyamda bu bile büyük bir olay
Ne kadar bana yetemesen de
Apaydınlık olamasam da
Işığın şükür sebebim olur.
Sen dur yerinde olur mu
Merkezimde olmasan da
Kıyıda köşede kenar da olsan da
Sen dur
seni benden çıkarmayan
beni tutan bir şey var
bilmiyorum,sormuyorum da
tek sen dur!