Akşamın alacası çökmüş de yurda;
Viran olan bağlarda,baykuşlar öter...
Düşmanlar ateş salmış,herkes uyur da;
Tutuşmuş bir Vatan'dan,dumanlar tüter...
Ayaklar hep baş olmuş; başlar,ayakta...
Herkes Vatan'ını bölmek için atakta...
Kan var,ölüm var,zulüm var her sokakta...
Acâyip bir yaşamak,ölümden beter...
Hep bozguncu düşünce,hep hâince iş...
Kahrolup yuvarlanmak,zevâle gidiş...
Herşey kör topal gider,böyle de gelmiş...
Sona ersin bu sûziş, ALLAHIM, yeter...
Yüce dağlar ardından söksün de şafak;
Nûrla, sevinçle, huzurla dolsun âfak...
Son bulsun artık,böyle gâfil uyumak...
Kâbus gören bir millet,uyanmak ister...
Kayıt Tarihi : 6.7.2007 10:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!