Orda Bir Köyüm Var Uzakta Benim

Nevşehir ilim de, Gülşehir ilçem,
Köyümü sorarsan, Yeşilli benim.
Anamı gelin Elif bilirler de,
Gambur Ali derler, babamdır benim.

Ateşoğlu diye namımız varmış,
Bekir koca, Ateş soyadın almış,
Küçükken yetimlik nedir bilirde,
Çolak Osman derler, dedemdir benim.

İnadı üstüne yok derler köyde,
İnşaat ustası, hacıdır birde,
Adını bilen yok, Cağlak derlerde,
Hacı Ahmet adı dedemin benim.

Biz altı gardaşız, üç oğlan üç kız,
Ben büyük oğlanım, benden büyük kız,
Herkes başka yerde, ayrı ayrıyız,
Babamla anam var köyümde benim.

Köyümüz küçüktür, atmış haneli,
Kızılırmak vardır eğlence yeri,
Adı yeşil olsada, köyü görmeli,
Susuz köyüm, çorak, kuraktır benim.

Okuyan kaçıyor, iş güç kuruyor,
Evini yurdunu şehre yapıyor,
Düğünde bayramda köye geliyor,
Hep yaşlı yaşıyor, köyümde benim.

Bağ bahçe haraptır, eken olmuyor,
Yaşlılar yorulmuş gençler bakmıyor,
Kışı soğuk, yazı kurak geçiyor,
Eskiyi özlüyor, şu gönlüm benim.

Kuzu koyun güder, ferik üterdik,*
Gider nergiz toplar, tülü kazardık,
Tarlalardan bazen karpuz çalardık,
O günler burnumda tütüyor benim.

Bekçiler kızarda sopa atardı,
Hele biri vardı, fena çatardı,
Öyle bir vururdu canlar yakardı,
Bak şimdi yanıyor, yüzlerim benim.

Kimler gelmiş, kimler göçmüş köyümden,
Kırkbeş yılım şimdi geçti gözümden,
İçimden ah dedim, hasret çöktüde,
O günler canlandı, gözümde benim.

Gurbetten köyüme selamlar olsun,
Dilerim köylümün biri okusun,
Bir gün olur bende gelirim elbet,
Var ise bir lokma kısmetim benim.
Bir damla suyumsa kısmetim benim.

Ramazan Ateş/Enschede(Hollanda) 8.1.2006

*ferik ütmek: Tazeyken sararmaya basliyan bugday basaklarini ates uzerinde biraz kavurup yemeye denir.