Ucu bitmeye ve her ânlar kırılmaya müsait bir kalem var elimde...
Bir yandan karalarken bu beyazı, bir yandan da düşünüyorum 'Acaba nazik mi davransam kalemime? ' diye...
Göz göre göre yeni başlamışken bitirememek, herhangi bir sözünün yahut bir kelimesinin ya da bir işaretinin eksik kalması demek yazının...
Yazanın zaten eksik...
Bir dert de çıkmasın yazıya...
Şuan, burada ihtiyacım var ona...
Ve ondan ötürü olan okumaktan dertli zevk tattıklarıma...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
