Yaşam savaşı veren biri mi olmak isterdim,
Yoksa kırlangıç mı daldan dala konan
Ben şiirden anlamayan adam
Kırlangıç oldum bu gece
Daldan dala kondum.
Niye doğduk ulan niye doğduk?
Bir bebek anne karnında ölüyorsa
Anaların gözü yaşlı
Evlatlarının ölü bedenlerini arıyolarsa
Çekilen sınırlar bombalarla doluysa ve
Sıcak deyince aklımıza gelen ilk şey çatışmaysa,
Her şeyi bilmeliyim her şeyi
Sana dair her şeyi
Manav osman abiyi
Eski aşkın fikreti
Gezip gezmediğin memleketleri
Hatta suladığın fesleğeni
Gözlerim yaşarmadan ağlayabilmeyi öğrendim,
Bir yerlerim kanamadan acı çekmeyi.
Sevdayı öğrendim.
Gülmeden mutlu olmayı,
Susarak konuşmayı.
Hayat gibi bir şey benim gördüğüm
Yolda olmak gibi.
Bazen bir deniz kıyısında
Bazen bir ağacın altına olmak gibi.
Bir gülücükte gizli bazen
Bazen tarihin tozlu sayfalarında…
Mideme ağrılar saplandı bütün gün
Boş boş bakındım etrafima
Dinlemek istedim herkesi ama kimseyi anlayamadım
Bir tanıdık görmek istercesine seni aradı gözlerim
Çok baktım uzaklara, yakınımdaymışsın bilemedim
Bir şarkı anlatır mı seni
Ya da bir şiir
Hepsine bakmayı denedim
Hiçbirinde bulamadım
işin ilginci hepsinde biraz da vardın
Aynı benim sensizken olduğum gibi
Sen olan biraz da benim artik
Ben olan da sen.
Gozlerin biraz benim
Aglaman gulmen,
Sarkilar yazan benim
Yazdiran da ben.
Elinde tek bir sigara,
Dumanı seyir,
Keyfi omzunda.
Salınırcasınaa tüm gerçeklerden,
Düşmek istemiyor yeniden geçmişe...
Heves sadece bir kelime benim için
Anlamı çocukluğumda kaldı.
Neydi seni en son heyacanlandıran şey?
Bir bebeğin yaşam sevinciyle dolu gülücüğü mü?
Yoksa yeni açmış erguvan çiçekleri mi kokusu seni hatırlatan.
Ya da fırından çıkmış taze bir ekmek,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!