Bir şehirde bir aşk bitmiş. Kime ne!
Şaşmaz insan bu bitişten
Bu erken tükenişten
O minik yüreğin minicik bir köşesindeki,
Kıpırdanış azalmıştır artık
Uyanın düşlerim, uyanın rüyalarım
Gerçeklerle karşı karşıyayım
Arkada koca bir dağ;
Çeker beni kendine,
Düşmekten korkuyorum,
Gölgemden irkiliyorum,
Sabaha kadar yürümüş gibi yorgunum,
Halbuki akşam olmuştu,
Geceleri uyutmayan bir şey var beni,
Odamın ışıkları hep yanar,
Dalıp gitsem de uyandıran bir şey var beni
Lanetler yağdırıyorum,
O kadar ezilmiş ki ruhum,
Kızmayı unutmuşum
Benliğimi, heder ettiğim yıllarıma savurmuşum,
Ben kimim? Şimdi, nerdeyim
Saramam senin saçlarını sardığın gibi,
Giderken gülüyordun,
Dişlerini sıkmış
Güler görünüyordun
Bir acı var içinde belli
Bir dert
Derdin dert olmuş
Odan bomboştu
Kapın aralık kalmış
Masanın üzerinde son verdiğim güller
Güllerinde senin gibi tek seveni kalmış
Fani hayatta unutulmuş güller gibisin
Titriyor ellerim,
Göz kapaklarım ağırlaşmış,
Özensiz, özentisiz yaşıyorum zamanı,
Böylesi daha güzel, daha uzun …
Çığlıklarım var içten içe çınlayan,
Dışa vurmadan
Sessizlik uğuldar bazen
Aynı bu gece ki gibi
Duymak şuan kolay ama,
Bazen imkansız olur
Susmak şuan kolay ama bazen …
Sindimi içine
Yerleşti mi ta içlerine
Sinsi yalnızlık , gece yarısında
Bir de yatağında buldu mu seni yine,
Sen sen değilsin artık,
Acılar var, yüreğim dar yar,
Etrafımda bir ince yağmur var.
Arıyor soruyor, sabahı sabah ediyor gözlerim.
Duyuyor musun, uzaklardan gelir sesim.
Tükendi ümidim beni anlıyor musun.
Dönemez misin, bir ömür hep bunu bekledim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!