Oraya Doğru
Oraya doğru, ilk adım bu.
Köşede oturan, kimdir şu.
Ak güneşi, görmeyene yu.
Aç gözlerini, gör ey insan.
Güneş doğdu, yolar göründü.
Yolumuz, dikenden küründü.
Her yanımız, güle büründü.
Uyan artık, ey gafil insan.
Çekilen cefa, yeter artık.
Çarık delik, şalvar da yırtık.
Sen nerden çıktın, bire sürtük.
Çekil, ayağımın altından.
Çalışıp, ileri gidelim.
Avaraya, gerici derim.
Sen çalış, sonra Allah kerim.
Aylaklık etme, bire insan.
Paksoy’uma, rezillik girdi.
Ömrünce, çalışmaktı derdi.
El boşa, kendi işe erdi.
Eli, bir ekmek tuttu, insan.
Kayıt Tarihi : 29.11.2011 10:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abbas Paksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/11/29/oraya-dogru.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!