(ORATORYO II.Kısım) 1914 Dünyaya ateş Dü ...

1914
DÜNYAYA ATEŞ DÜŞTÜ
(Aslında Türk’ün bağrına düştü)

Dünya kan kokar kan.
Barut, ateş, duman,
Cehenneme döndü her yan.

Anadolu’da seferberlik,
Davullar vuruldu, kösler dövüldü.
Mehteranlarla Fatihler övüldü.

______________________________________________
Türk, Savaşta akla gelmiş, kullanılmış, destanlaştırılmış;
Barışta ise unutulmuş, kendi haline bırakılmıştır.
______________________________________________

Toplandı bir sabah köylü meydanda.
Çocuğu, yaşlısı, kızı, kızan
Tekbir sesleri yükseldi göklere.
Dualar okundu gideceklere.

Kimi 1300 lü otuz yaşında,
Kimi 1310 lu sevda başında.

Ağlıyordu sessizce allı gelinler,
Ağlıyordu kundaktaki taze bebeler.
Ama ağlamayan analar vardı.
Babalar durgun,daha vakurdu.

Gittiler düğüne gidercesine,
Gittiler bayram edercesine,
Bir gelin bir bebek ağlayıp durdu,
Gidenin dönmeyeceğini bilircesine

Onaltılık gençlere yakılırken kına
1315 lilere de gelmişti sıra.
__________________________________
Hey onbeşli onbeşli,
Tokat yolları taşlı,
Onbeşliler gidiyor,
Kızların gözü yaşlı
__________________________________

Kimi Yemende kaldı, cehennem sıcağında.
Kimi Sarıkamış’ta, kar, buz kucağında.
Göğsünde nişanı gül açmış gibi,
Şerbeti içiverdi, peygamber sancağında.
______________________________________________________
Tanrı, biri ateş diğeri buzdan iki cehennem yarattı. Türk cüreti, Türk sabrı, bu imtihandan geçti.
Sarıkamış şehidi güneş hasretiyle, Sina şehitleri bir su damlası hasretiyle öldüler.
_________________________________________________________

Bağrı yanık gözü yaşlı analar,
Yün eğirirler, halı dokurlar.
Beli bükük ak sakallı dedeler
Diz çökmüş rahleye Kuran okurlar.

Gül yanağı solmuş ağlar gelinler,
Hasreti yüreği dağlar gelinler.
Bir türkü tutturup dalgın gözlerle
Derdini gergefe bağlar gelinler.
__________________________________________________________
Adı Yemendir. Gülü çimendir.
Giden gelmiyor. Acep nedendir?
Burası Muş’tur.Yolu yokuştur.
Giden gelmiyor. Acep ne iştir?
__________________________________________________________

Bir millet eziliyordu.
Bir vatan haritası makaslanıp,
Yeniden çiziliyordu.
Tüm cihan bir olmuş, bir millete vuruyordu.
Amma da milletmiş ha;
Her yanı hançerlenirken
O hala yılmamış,dip diri duruyordu.

Mart 1990