Üstü kapalı bahçelerin saklı çiçekleri,
yapayanlız ve çırıl çıplak açarken
her ay doğuşunda.
Sen peşinden koşan,
mahallenizin çocuklarını düşlersin...
Şimdi üç kuruşa,
zehirli sarmaşık gibi bedenini parçalıyor
nasırlı eller.
Ve sen kalıp gülsem mi(?)
yoksa gidip adam gibi,
ölsem mi(?) dersin...
Kayıt Tarihi : 30.4.2004 20:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!