Orantısız Güç Şiiri - Hilal Erboyacı

skolastik bir çağdan sanrılar dolaşır güpegündüz belleğimde
dogmalar kıpırdanır doğmaya hazır dirliğime
ruhum inanılmaz kasılmalar içinde
bir bedel varsa ödenecek
neden ödetilir
asırlardır İbrahim’in nesline

orantısız bir güce egemen atlasın sayfaları
dolu dizgin bir koşunun başı belli sonu belli
öyle bir çark ki acımasız / hain
ey insan
oysa sen ne kadar kutsaldın
hani yaşamı yüceltmekti amacın
kaç pimin ucuna bağladın güllerle donatıp ihtişamını
aydınlanma çağında ya ben yoktum
ya da beni kandırdın
ben anlamadım

reformist bir algıydı üç kıtaya hükmeden
bir ihtilale gebeydi özgürlüğün
anlamadın
imdi zülf ü perişanadır fethedilen topraklar
bugünü kurtardın
yarınlarda yalpaladın

şimdi ne zaman asya ve afrikaya düşse yolum
biçare yüreğim sızlar da sorgularım
hani bilim de kurtarmadı seni hala zavallısın
sanma ki sen rahatsın da gerisi ne olursa olsun
en son
ne kural tanıdın ne de oldu ilkelerin
yazık
post dost derken insanlığa yetmedi
sana da yar olmaz
-adli ilahi var-
inan ideaların