Bana buraların insanı değilim diyorsun
İnan bende değilim
Ben nerenin insanıyım peki
Bana da bir yer var mı bu dünyada
Bu gezegende, bu evrende
Sesimi duyan var mı arş-ı alada
Hep merak içindeyim
Kimim ben, neyim
Neden bunca kederi bunca yükü
Bir başıma çekmekteyim
Ben neden kimsesizim
Bilmiyorum
Bende buraların insanı değilim
İnan sersefilim acı çekmekteyim
Yorgun düştü yüreğim bitabım
Ruhum zifiri karanlıkta
Yüreğim yangında
Sesimi duyan yok
Bil ki tükenmekteyim
Bende buraların insanı değilim
Yüreğimi kaldırıp gökyüzüne
Bırakıp gitmek istiyorum
Düşünmeden öylece , uzak seferlere
Bir sahil kasabasına, başka bir şehre
Adını bilmediğim bir ülkeye
O uzak yerlere
Bende buraların insanı değilim
Bilirim ama yinede sabır etmekteyim
Özlemekteyim çocukluğumu,
Yara bere içindeki dizlerimi
Annemin nefesini, pamuk şekerimi
O çok sevdiğim şarkının
Yüreğimi titretmesini
Bende buraların insanı değilim
Gelmiş hazan vakti ömrümün kışlara dayanmış
Garip kuşlar gibi göç etmekteyim
Terk-i diyar etmekteyim ruhumun öz vatanını
Çok sevdiğim bu dünya penceresine
Bu sefil yalnızlığıma veda etmekteyim
Artık sormuyorum sana sen nerenin insanısın
Oralar kimin
Ben kimim , sen kimsin
Her şerde bir hayır vardır
Bazen her şey
Bırak öyle kalsındır
Kayıt Tarihi : 7.8.2025 17:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!