Oral Koca Şiirleri - Şair Oral Koca

Dumanlı kış akşamları
bir hayal evin
seyrederim manzarasını
uzaktan,
derin derin.
soguktan buz tutmuş

Bir pamuk ipligi
ile
baglıydım hayata.
yıllar yılı öncesi
duymazdı beni
şehirler insanlar

Çagırır bir meçhul onu
aynı yoldan biteviye
korkarak yürür karda
mazi uyanmasın diye
kapatır üşüyerek geçtigi
o yerdeki izleri kar

Dalgalı denizlerde kaldı
düşlerim,
köpük köpük.
sahiller boyu çırpınarak
içimden,
uzanıp tutmak geldi hepsini

İzmirin ufukları
Yeşil,mor,kara
düşmüşüm bir kere
egri,düz
yılan gibi yollara.
babam,kardeşim

Neden koşar
bu insanlar böyle,
telaşlı,telaşlı köprüde.
Neden vapurlar düdük çalar.
şu balıkçı,
neden bagırır sandalında

Kararmakta gün
akşam olmakta
kalbime hüzün
keder dolmakta.
ruhum gibi bu akşam
bezmimde solmakta,

Tohumların çatladıgı
mevsimde
ıslak ıslaktı
beşiktaş caddeleri.
tohumların çatladıgı
mevsimde

Gurup rengiyle yıkarken
her akşam marmarayı
gitte seyredal maçkadan
bu manzarayı.
gördükçe ve duydukça
aglar haykırmak istersin

Yakışırmı bu kibirlilik
çehreyi handanına
akan sular bile durur
baktıkca endamına.
sensiz geçen her gece
kalbimde bir alev yanar