Oragaz da ben ve orman Şiiri - Yaşar Kılıç

Ormandayım, ben uçsuz,ve uğursuz bir yolda...
Her ağaç bir can olmuş, sessiz çığlıklarıyla!

Gövdesine baktığım, ana çam ağaçların,
Dalları kucak açmış, sanki der çocuklarım...

Ormandayım ilk defa,ağaçlar arasında...
Yavru kuşlar göz açmış, dalların arasında!

Ağustosun sıcağı, sarı çam ağaçları,
Her yanı çam kaplamış doldurmuş yamaçları

Rüzgarla esin gelmiş içindeki kavgası,
Bir küçük buse konar, sam yelinin havası!

İçime korku salan,yalnız çamın gölgesi...
Önümde sessiz duran kara burun bölgesi

Baltayla keser elde,kütük ve dal kesende...
İçimden bir ses gelir,buda bir can elbette!

Bir ağaç büyütmeye,belkide ömrüm yetmez...
Binlerce koru diksem, bir çam ağacı etmez!

Tak tuk ayak izimi,ben çevirdim yüzümü,
Sevgim sanadır artık, bağışla özürümü!

Parçalı Bulutlu Şiirler