“bazen arabama dağlar aşırıyorum
bazen evimin yolunu şaşırıyorum
*
duygu sahanı ihlal etmişim demek ki
birden kalbime gönderdin füzelerini
*
elbet bitecek şu hayatın işkencesi
dualar kabul olurmuş kandil gecesi
*
yolumuz yol değil çıkmazlara sapacak
ip iyice inceldi yakında kopacak
*
hep böyle miydim ben hep böyle kaba saba
köy olmaz da belki terk edilmiş kasaba
*
sanki ıssız çöl ortasında yeşil vaha
akşam huzur bul biraz da bırak sabaha
*
geçmişte kaldı geçmiş hak etmez yanmayı
unutmasak yeter arada bir anmayı
*
gel sahip çık bu aşka toz kondurmayalım
unutup buz dolabında dondurmayalım
*
yalnız kalsa bile ayakta ölür ağaç
bir başına ağaç orman olmaya muhtaç
*
veda edip bu iki yüzlü insanlara
atsam kendimi şöyle sıcak kumsallara…” 12.07.2012
Kayıt Tarihi : 12.7.2012 19:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!