Burada gece birden gelir
Hem de kimse geceyi beklemezken
Ne alıştığımız sokak lambaları vardır
Ne de büyük şehir ışıkları
Uzaktan görünen bir köyün
Pencereleri cam yerine naylon ile kaplanmış
Herhangi bir toprak damlı evinde yanan
Gaz lambasının korkak ışığı vardır sadece
Korkutur burada geceler insanı
Sabaha kimin çıkacağı belli bile değildir
Kimbilir kimi son kez görmüşüzdür
Belkide kendimizi aynalarda
Burada gece birden gelir
Hem de kimse geceyi istemezken
Hava kararınca çıkarırsın cebinde ki kuru ekmeği
Yetinmeyi öğrenirsin birde
Birde yaşama isteğini
Yalnız olmadığını anlarsın
Uzaktan duyduğun kurt ve kurşun sesleriyle
Korkutur burada geceler insanı
Yıldızlar yakındır hiç olmadığı kadar
Öldüğünü sanarsın bazen de
Yıldızlar başına değdiğinde
Ağıtlar yakarsın içinden kendine
Sessizce sigaranı
Büyük kentler, trafik ışıkları, araba kornaları uzaktır senden
Devasa kalabalıklar, sıcacık çaylar ve sokaklar uzaktır
Yalnız başınasın artık, nereye baksan sadece sen
Hemde askersin, hemde yemyeşilSEN
Yaşa artık
Yaşayabilirsen.
Burada gece birden gelir
Hemde kimse geceyi sevmezken
04.01.2004
Silopi
Kayıt Tarihi : 5.6.2005 20:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yürek sesinizi sevdim...
Melekler yüreğinizden öpsün..
Sabiha Rana...
TÜM YORUMLAR (2)