ORADA BİR KÖY VAR UZAKTA
Bir bahar sabahı, yanımıza baharları katarak, çıkınımızda yürekler dolusu umutla Samsun ili Alaçam ilçesi Umutlu köyüne gittik. Gittik ki, gözlerdeki cennet dolusu gülücükler daha da umutla baksın Umutlu da. Gittik ki, vazgeçmişliğin, bezmişliğin yüzlere yansımış hüznü, gidişimizle dinsin Umutluda.
Ankara’nın büyük kolejlerinden birinin Halkla İlişkiler departmanının sorumlusuyum ben.1500 öğrencinin ücrete tabi okuduğu bu okulda, öğrenci olmanın artılarını bende kendi çocukluğumdan ve bu gün mesleki tecrübelerimden dolayı iyi bilirim. İlkokul 3. sınıfta özel koleje başlatılmış bir eğitim geçmişi ve bu gün yine özel bir kolejde mesleğimi icra etmek. Çocukluğuma ve bu günüme baktığımda hep aynı sosyal ve ekonomik statünün içerisinde geçmiş bir ömür. Ama hep diğer hayatların da farkında olarak solunan bir ömür.
Ben Allahın insanları nedensiz dünyaya getirmediğine inananlardanım. Yaratılmış ve soluk alan her canlının var oluşunun bir nedeni olduğunu düşünenlerdenim. Bu nedenledir ki gözlerim gördüğü her şeyi sorgular. Bu nedenledir ki yüreğim Umutluyu ilk gördüğü günden beri Umutluda atar.
Erguvan çiçekleriyle, hanımelileriyle, yaseminlerle bezenmiş bir köydür Umutlu. Yeşilin her türlüsünü görebileceğiniz, tabiat ananın kucakladığı, gökyüzüne uzansanız değebilecekmişsiniz kadar yakın, dağların tepesinde, sanırsınız ki yeryüzünün saklı cenneti Umutlu. İnsanının sorgusuzca, düşünmeden elinde olamayanını dahi paylaştığı, gözlerdeki arınmışlığın, temizliğin yitirilmediği bir köy Umutlu. Büyük kentlerden yılmış yorgun yüreklere tertemiz bir soluk oldu Umutlu.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim