Orada Bir Ev Var Uzakta...

Hani bir şarkımız vardı,
İlkokulda söylediğimiz,
Orada bir ev var uzakta,
O ev bizim evimizdir,
Yatmasak ta kalkmasak ta
O ev bizim evimizdir.

Bu sözler geldi aklıma akşam akşam,
Evet o ev bizim evimiz.
İkimizin,
Küçücük bir kütük ev,
Ya bir nehir kenarında,
Ya da bir çeşmeye yakın,
Ama muhakkak su olan etrafında.

Yemyeşil ağaçlar içinde,
Saatin,televizyonun olmadığı,
Belki küçük ve eski bir radyoda,
Yurt'tan Sesler'in çaldığı,
Küçücük camların,sevimli renkli perdelerle süslendiği,
Sadık bir köpek tarafından gözlendiği 24 saat boyunca,
Huzur dolu,mutluluk dolu bir ev olsun.

Orada dert yok,parasızlık,işsizlik kimin umurunda,
Tartışmalar yok,gereksiz yere çıkan ve büyüyen,
En son söyleyeceğini insanın,
En önce söyleten,
Üzen,yıpratan,bitiren hiç bişey yok.

İkimiz için bekliyor evimiz bak.
Mutlulukla gülümseyerek pişen yemekler,
Şömine olacak yanan gümbür gümbür,
Posteki üzerinde içilen akşam şarabı,
Birbirimize söyleyeceğimiz aşk sözcükleri tarifsiz,
Hayatın yeniden başlayacağı bir ev orası.

Bir hayal de olsa şimdilik,
Hayalini seviyorum.
Hiç yaşanmadan sona erse de yaşam benim için,
Umurumda değil,
O evi yaşamayı istiyorum.

01/08/2009