Ölümümü bilsem dönerim köye
Ben kendimi tanıtırım köylüye
Atalarım bur da yatıyor diye
Köyümde kalırım köyde ölürüm
Gurbetin koynunda garip kimsesiz
Kopmuş hayat bağı kalmış çaresiz
Amaçsız,hedefsiz,gayesiz,sessiz
Kim bilir bilinmez nerde ölürüm
Arayanım olsa nerde bulacak
Gurbet bana er geç mezar olacak
Acep namazımı kimler kılacak
Mutlaka kaldığım yerde ölürüm
Kader beni hangi dağa atarsa
Garip başım hangi taşa yatarsa
Ecel beni bilmem nerde tutarsa
Orada kalırım orda ölürün
Şair yusu Değiğrmenci
Kayıt Tarihi : 14.12.2008 01:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Değirmenci 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/14/ora-da-kalirim-or-da-olurum.jpg)
Kopmuş hayat bağı kalmış çaresiz
Amaçsız,hedefsiz,gayesiz,sessiz
Kim bilir bilinmez nerde ölürüm
------ Hocam köye özle var hepimizde orada ölmek istememiz bundan , kutlarım sizi ve şiirinizi saygılar sunarım
Meslek gereği az çok gurbeti gurbeti yaşamış biri olarak şiirinizi o dikkatle okudum ve uzun gurbetlerin daha iç acıtıcı olduğunu yakaladım... Aslına rücû etmek her insanın özlemi tabii. Doğduğu, büyüdüğü o havayı, her şeyiyle özlemek... kendine aitliği yakalamak...arayan, soran ve merak edenin olduğunu bilmek...
Çok teşekkür ederim bu değerli paylaşımınız için. Saygılarla...
TÜM YORUMLAR (20)