yokluğuna bir akşam güneşiydi gelişim
hüzün kokulu karanfil takardın yakana
katran karası yalnızlığımda adın
leylakların hüzünlü prensi
ay ışığı üşür parmak uçlarında
yıldızlardan kayarken dileklerine
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış