Büyük bir sevinçle camiden çıkanlar, yarım yamalak giydikleri ayakkabılarını düzeltip, kapının önündeki dilenciye para atmadan birbirlerinden ayrılmıyorlar. Oysa hepsi de geldikleri yollardan geri dönecekler. Hepsinin evlerinde bekleyenleri var. Ben de onlardan biriyim.
Camiye gelirken geçtiğim sokaklardaki temizlik bitmiş. Bütün evlerin önleri süpürülmüş; beton merdivenler yıkanmış; çöp bidonları bile belli bir düzene sokulmuş. Kısacası, bu bayram sabahı, bir bakireden farksız durumdaki kent, -ölü sessizliği içinde- insanların evlerinden çıkarak kendisini kirletmesini bekliyor.
Eve geldiğimde, çocuklar kapıda karşılıyorlar beni. Belime her günkünden farklı şekilde sarılıyorlar. Gülen gözlerinden öpüyorum onları, içimden geldiğince kucaklıyorum her ikisini de. Para veriyorum ellerine. Annelerine koşuyorlar, bağıra çağıra! ..
Bir tanıdıklara davetli olduğumuz için, yemek yemeden giyiniyoruz. Son bir kez boy aynası kontrolünden geçen kıyafetlerimiz, kaçamak bakışlar arıyor boş yere. Sokaklar boş, kimse görücüye çıkmamış. Gördükleri rüyanın etkisinden kurtulmaya çalışan çocuk sesleri bile henüz son uykularını tamamlayamamış. Şeker ve çikolata kağıtlarının uçuşmasına daha zaman var. Maytap ve çata pat sesleri çocukları beklemekten usandılar artık. Nerede kaldı bu veletler?
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
nasıl da unuttuk bayramları. artık bir bayram bir boğayı ayağından vince asarak canlı canlı taşımak. çamurlara yatırıp kör bıçaklala kesmeyi denemek. ana baba huzurevlerinde hiç önemi yok. yanımızdaki komşunun aç olup olmadığını bilmemizin ne önemi var. önemli olan bizi tanıyanların bir boğa kestiğimizi düşünmelerini sağlamak. o kadar... kutluyorum hocam.
HOCAM ASIL SORUN BİLMEMEK Mİ, İNSAN PSİKOLOJİNİ TANIMAMAK MI... İNSAN SEVİLDİĞİNİ, DÜŞÜNÜLDÜĞÜNÜ BİLMEK İSTER. BEDENİ, AKLI, RUHİ HER GÜCÜ VAR OLSA BİLE... BİRAZ PSİKOLOJİ BİLMEK GEREK BENCE...İNSAN YÜREĞİNE DOKUNUŞUN YOLUY BU .. ÇALIŞMANIZ HARİKA... SAYGILAR
Değerli hocam ders niteliğinde ve ele alınması gereken bir konuyu öykünüze yansıtmışsınız...Son nefes dek insanın öğrenme öğrenme süreci devam ettiğine göre daha öğrenecek çok şeyimiz var...Duyarlı yüreğinize ve emeğinize sağlık...Kutluyorum değerli hocam…Bu güzel eserinizi tam puanımla listeme alıyorum…
elinize sağlık günümüzün garip bir seramonisidir kurban kesmek. çoğu kes desinlere yapılan. Allahın gerçek rızasını almak isteyenler zaten bu işi sessiz sedasız yapıyor makbul olan budur. asla ısmarlaması yoktur ama buda garip bir şekilde yapılmakta. durumunuz iyi değilse mecburiyetide yoktur, ama her nedense etlik mi kesilir kurban mı ayırt etmek zordur. okumuyoruz kulaktan duymalarla ibadetlerimize devam ediyoruz. aslında en büyük günahımız burada. gözle gör, üç kez kuğınla duy. gerçeği tarih olmuş.
Sn. Özdemir
Özenle yazılmıştı. Akıcıydı. Gönülden tebriklerimle 10
Canım sıkılıyor. Masada daha fazla kalamayacağımı anlıyorum. Bir şeyler yapmalıyım.Gözlerim birden, küçük çocuğun nazlanıp da götürmediği poşete ilişiyor. Masadan kalkıyorum; poşeti kaptığım gibi kendimi dışarıya atıyorum.
Yan yazılmış bir sekiz kadar sevgiler....
Âlimoğlu
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta