Öpücüğünden Davet Şiiri - Ozan Efe

can burnumun ucunda avazı çıktığınca
yüreğinde ürkeklik irem bağa yaslanır
karla yağa süremsiz deli gönül uslanır
karardı betim benzim ayazı yaktığınca

sessizce ağlayışın yüreğimden burkulur
kıyılarımda dalga dev boyutundan deli
soluksuz tutuştuğum ümüğüm sıkar eli
aklıma bile gelmez inan sende korkulur

sözün bittiği yerden ne söylenir ki sana
acımış lokmalardan zorla yediğim aşım
dudağına bal damlar ağrır belalı başım

kelebekler uçuşur yağmur yağar tasana
kokusuna buğular çözüşür gam kasavet
çatlağından sızardı öpücüğünden davet

110311denizligülcesonem